ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ  (ทสภ.) หรือ สนามบินสุวรรณภูมิ เรียกได้ว่าเป็นท่าอากาศยานหลักของประเทศไทย ถูกออกแบบให้มีขีดความสามารถในการรองรับผู้โดยสารได้ 45 ล้านคนต่อปีเมื่อเปิดให้บริการในเดือนกันยายน พ.ศ. 2549 ในขณะที่ผู้โดยสารที่มาใช้บริการท่าอากาศยานสุวรรณภูมิในช่วงเวลาดังกล่าวมีปริมาณ 43 ล้านคนต่อปี และมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จึงทำให้สนามบินเกิดความแออัด เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการรองรับผู้โดยสารให้ได้ 60 ล้านคนต่อปี บริษัท ท่าอากาศยานไทยจำกัด (มหาชน) หรือ ทอท. จึงมีโครงการก่อสร้างเทอร์มินัล 2 ด้านทิศเหนือของสนามบินสุวรรณภูมิ แต่โครงการดังกล่าว ยังมีหลายกลุ่มองค์กรออกมาทักท้วง ไม่เห็นด้วย รวมทั้งเสนอแนวทางการพัฒนาสนามบินสุวรรณภูมิเพื่อรองรับผู้โดยสารที่เพิ่มขึ้น

“... ผมมีความรักต่อ ทอท. ต่อสนามบินสุวรรณภูมิ เพราะฉะนั้น แผนแม่บทนั้นเปลี่ยนได้ แต่เปลี่ยนแล้วต้องดีกว่าเดิม ไม่ได้สร้างปัญหาตามมา คำแนะนำของผมก็คือ ขยายเทอร์มินัล 1 ก่อน ทั้ง 2 ฝั่ง ให้เสร็จภายใน 3 ปี พ.ศ. 2565 ได้ใช้ ไล่ทันจำนวนผู้โดยสารได้ ต่อไป การก่อสร้างเทอร์มินัล 2 ด้านทิศใต้ บนฝั่งถนนบางนา-ตราด ซึ่งตรงกับคำแนะนำหรือข้อเสนอแนะของสภาพัฒน์ ส่วนคำถามถึง ทอท. นั้น ผมก็ฝากถามไปถึง ทอท. ว่าทำไมไม่ทำตามแผนแม่บท... ” ดร.สามารถ ราชพลสิทธิ์ วิศวกรผู้ร่วมจัดทำแผนแม่บทสนามบินสุวรรณภูมิ กล่าว

... “จากข้อเสนอเดิมที่ให้ขยายอาคารที่ปลายทั้งฝั่งตะวันออกและตะวันตกนั้น จะยากมากสำหรับการดำเนินการเมื่ออาคารยังถูกใช้งานที่เต็มขีดความสามารถอยู่ ดังนั้น วิธีการแก้ปัญหาคือการย้ายกระบวนการผู้โดยสารในประเทศไปยังบริเวณอื่น และปรับบริเวณดังกล่าวเป็นพื้นที่บริการผู้โดยสารระหว่างประเทศทดแทน ซึ่งจะส่งผลกระทบต่อการบริการน้อยกว่า” นี่คือส่วนหนึ่งของคำชี้แจงจาก ทอท.

สามารถอ่านเนื้อหาเพิ่มเติมได้ที่ Contractors’times ฉบับ 475  >> https://drive.google.com/open?id=1dATuMsQD7Xn7c8BpqkYcUiJ4DIVF0Ikn